Եվրոպայում և ՌԴ հանդեպ սանկցիաներ կիրառած մյուս երկրներում սկսել են արդեն հաշվել իրեն կորուստները ռուսական սննդամթերքային պատասխան էմբարգոյից: Որոշ երկրներ ու կազմակերպություններ արդեն հաշվարկել են, որ իրենց ունեցած կորուստները կազդեն ՀՆԱ-ի նվազմանը մինչև կես տոկոս և ավելին. միայն փոքրիկ Բելգիան կկրոցնի մինչև կես միլիարդ դոլար: Այսօր արդեն մի շարք մասնագետներ խոսում են համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամի երկրորդ ալիքի հնարավորության մասին: Ռուսաստանն իր հերթին այն տեսակետին է, որ բավարար չափով արդեն ցուցադրվել է ռուսական` հարվածին հարվածով պատասխանելու ուժը ու հասկացրել Արևմուտքին հնարավոր ելքերն ու հետևանքները: Շատ վերլուծաբաններ երկյուղ ունեին, որ Արևմուտքը, զգալով ռուսական կողմի թուլությունը ու վախը սանկցիաների հանդեպ, դրանց կիրառման վախով կփորձեն ճնշում գործադրել ոչ միայն Ուկրաինայի հարցում, այլ նաև այլ միջազգային հարցերում Ռուսաստանին կաշկանդելու համար, ինչպես օրինակ` կստիպեն, որ վերջինս չպաշտպանի Իրանին, Սիրիային, կամ նույնիսկ հրաժարվի Մերձդնեստրից, Աբխազիայից ու Հարավային Օսիայից: Դա ոչ միայն կսահմանափակեր ռուսական դիվանագիտության հնարավորությունները, այլ նաև աղետալի հարվածի տակ կդներ ռուս-եվրոպական հարաբերությունները ու կուժեղացներ փոխադարձ անվստահությանը, իսկ մյուս կողմից կստիպեր, որպեսզի Մոսկվան էլ ավելի սերտ հարաբերություններ ունենար Պեկինի հետ: Սա, ինչքան էլ ռուս ղեկավարությունը հայտարարեր, որ դեմքով դեպի Արևմուտք է դառնում, այնուամենայնիվ, այնքան էլ ռուսների սրտով չէր:
Մոսկվան հույս ունի, որ պատասխան սանկցիաների կիրառումը իր կողմից կստիպի մի շարք երրորդ երկրների ավելի լավ մտածել, մինչ ԵՄ սանկցիաներին միանալը, իհարկե նաև արդեն սանկցիաներ կիրառած երկրներին էլ առիթ կտա մտածելու սեփական քայլերի ու դրանց պատասխանների հետևանքների մասին: Հենց այս նպատակով էլ թերևս Նորվեգիան հայտնվեց ռուսական պատասխան սանկցիաների ցանկում: Նորվեգական ձկնարտադրությամբ զբաղվողներն արդեն ահազանգում են` ռուսական շուկայից զրկվելու պատճառով կրած վնասների մասին բարձրաձայնելով: Իհարկե չպետք է բացառել, որ այստեղ Մոսկվան ուղղակի առիթն օգտագործեց ու ռուսական շուկայից հանեց նորվեգական ոչ այնքան որակյալ ու էժանագին կարմրաձուկը, որը խանգարում էր հայրենական արտադրողներին: Մոսկվան կարծում է, որ իրավիճակը Նորվեգիայում օրինակ կլինի նույն Շվեյցարիայի համար: Օգոստոսի տասներեքին Շվեյցարիայի Դաշնային Խորհուրդը քննարկելու է Շվեյցարիայի` հակառուսական սանկցիաների երրորդ փաթեթին միանալու հարցը ու եթե հաշվի առնի իր ազգային պանիր, կաթ, շոկոլադ արտադրողների կարծիքը, ապա պատասխանը կլինի բացասական: Այստեղ հետաքրքրականն այն է, որ Մոսկվան միաժամանակ նաև ցույց է տալիս իր մոտեցումների ճկունությունը` հասկացնել տալով, որ չի պնդում սանկցիաներից բացարձակ հրաժարմանը: Ռուսաստանի համար գլխավորն այն է փաստորեն, որ պետությունը լուրջ սանկցիաներ չկիրառի այն էլ բացահայտ հակառուսական դիրքերից: Հետաքրքրականն այն է, որ ռուսական պատասխան սանկցիաների ցանկում չեն հայտնվել Չեռնոգորիան ու Ճապոնիան: Ի տարբերություն Բրյուսելի, Տոկիոյում ավելի պարգմատիկ մոտեցում դրսևորեցին ու գնացին միայն Ռուսաստանի հանդեպ կոսմետիկ սանկցիաների կիրառմանը: Չի բացառվում նաև, որ զուգահեռաբար իրենց սանկցիաները անդրկուլիսյան դիվանագիտական խողովակներով համաձայնեցրած լինեին Մոկսվայի հետ ու բացատրություններ հնչեցնեին, որ դա անում են բացառաբար ԱՄՆ ճնշմամբ, իսկ սեկտորալ սանկցիաներ ամեն դեպքում Ծագող Արևի երկիրը չի կիրառի:
Իհարկե պետք է հաշվի առնել, որ Տոկիոյի հանդեպ նման փափուկ մոտեցմամբ Ռուսաստանը ցանկանում է պահպանել իր գործնական հարաբերությունները ճապտոնական տեխնոլոգիաները ստանալու համար, քանի որ ինքնին հասկանլի է, եվրոպական շուկաներից մի շարք հանգամանքների բերումով նա այլևս տեխոնոլգիաներ չի ստանա ու նաև օգտագործի ճապոնական ներդումները հեռավորարևելյան իր տարածքները զարգացնելու համար:
Ճապոնացիներն էլ իրենց հերթին են հասկանում, որ ներկայումս ու տեսանելի ապագայում դեռ երկար ժամանակ, Ճապոնիայի էներգետիկ, տնտեսական ու նույնիսկ ռազմական անվտանգությունը որոշ առումով կախված է Ռուսաստանի հետ ունեցած հարաբերությունների մակարդակից ու որակից: Բացի այս, ոչ ուշ քան երեք ամիս անց ԵՄ-ն հնարավորություն կստանա վերանայելու իր սանկցիաները ու կարող է ուղղակի պատճառներ գտնել ու հանել դրանք կամ մեղմացնել: Սակայն կարևորն այն է, որ ԵՄ-ն իր հերթին կարողանա այդ ողջամտությունը ցուցաբերել ու առիթ չտա ռուսական կողմին պատասխան ավելի խիստ սանկցիաների, հատկապես, որ Մոսկվան բավական լուրջ քննարկումներ է անցկացնում իր ավիափոխադրողներից “Դոբրոլյոտի” հանդեպ կիրառված սանկցիաներին պատասխանելու ուղղությամբ: Կրեմլը քննարկում է եվրոպական տարանցիկ թռիչքների համար ռուսական օդային տարածքի փակման հնարավորությունները: Այս դեպքում արդեն սանկցիաների պարույրը կհասնի իր սեղմման մաքսիմումին ու կարձակվի, ինչը արդեն անկանխատեսելի է իր հետևանքներով և որի վտանգավորության մասին խոսում էին տնտեսագետներն ու տնտեսական վերլուծաբանները դեռ սանկցիաների հետ կապված պատմության ամենասկզբում: Այն պետք չէ ոչ Մոսկվային և էչ Բրյուսելին: Մոկսվան արդեն ցույց տվեց իր ուժը, կորովն ու տոկունությունը և այժմ որոշ դադարի ժամանակն է, որպեսզի Բրոյւսելը ուշքի գա ու կարողանա հետընթաց քայլերի “պատուհաններ” ստեղծել: