Ո՞ւմ համար է Ռուսաստանը նախընտրելի միջնորդ. իրավիճակը փակուղային է. «Փաստ»
Аналитика«Փաստ» օրաթերթը գրում է
regnum.ru-ն իր «Ինչո՞ւ Էրդողանը «գցեց» Ղարիբաշվիլիին և Փաշինյանին» վերնագրով հոդվածում գրում է, որ Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը ՄԱԿ -ի Գլխավոր ասամբլեայի 76 -րդ նստաշրջանին մասնակցելու համար նախքան ԱՄՆ մեկնելը Աթաթուրքի օդանավակայանում կայացած մամուլի ասուլիսում լրագրողների հետ կիսվել է սենսացիոն նորությամբ:
Պարզվում է, որ Վրաստանի վարչապետ Իրակլի Ղարիբաշվիլին նրան փոխանցել է Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հանդիպման առաջարկը: Էրդողանի խոսքով, «եթե այդ հանդիպումը կայանա, ապա Թուրքիան դիվանագիտական հարաբերություններ կհաստատի Հայաստանի հետ»: Այնուամենայնիվ, Էրդողանը հանդիպման համար պայման է առաջադրել. Երևանը պետք է բացի Ադրբեջանի և Նախիջևանի միջև, այսպես կոչված, Զանգեզուրի միջանցքը: Հայկական կողմը պաշտոնապես որևէ կերպ չի արձագանքել Էրդողանի խոսքերին:
Երևանյան պարբերականներից մասնավորապես «Փաստ» թերթը հաստատում է, որ վերջերս Փաշինյանը պաշտոնական այցով մեկնել է Վրաստան, իսկ այցն ավարտվել է Բաթումի քաղաքում, և որ այնտեղ տեղի է ունեցել «ոչ պաշտոնական հանդիպում Վրաստանի վարչապետի հետ»: Եվ հետո` տեղեկություն «դավադրության տեսությունների» շարքից: «Վրաստանի մեր աղբյուրները հայտնում են, որ այդ օրը Փաշինյանը Բաթումում մոտ 3-4 ժամ անակնկալ «անհետացել» է, և նրա տեղը չեն իմացել ո՛չ վրացական կողմը, ո՛չ էլ նույնիսկ վարչապետի արարողակարգի աշխատակիցները,-գրել է «Փաստը»:- Ովքե՞ր են ուղեկցել նրան այդ ընթացքում կամ ուղեկցե՞լ են արդյոք, պարզել հնարավոր չեղավ: Հայտնի չէ նաև, թե որտեղ է այդ ընթացքում եղել Փաշինյանը:»: Սա հուշում է, որ Բաթումում վարչապետը կարող էր հանդիպել թուրք էմիսարի հետ, որը կարող էր կազմակերպված լինել միմիայն Վրաստանի մասնակցությամբ և միջնորդությամբ: Բայց նույնիսկ դա սենսացիա չէ: Ավելի վաղ Թբիլիսին համաձայնել էր հանդես գալ որպես միջնորդ Հայաստանի և Թուրքիայի միջև հարաբերությունների կարգավորման գործընթացում, ինչը, ըստ Ղարիբաշվիլիի, «կայունություն կապահովի ամբողջ տարածաշրջանում»:
Այստեղ ինտրիգն այլ տեղ է: Փաստն այն է, որ Հայաստանում խորհրդարանական ընտրություններից հետո Փաշինյանն ասել է, որ Երևանը «Թուրքիայից ստացել է դրական ազդակներ տարածաշրջանում խաղաղություն հաստատելու համար»: Նրա խոսքով, «մենք կգնահատենք այդ ազդակները, դրական ազդակներին կպատասխանենք դրական ազդանշաններով»:
Ավելին, Թուրքիայի հետ հարաբերությունների կարգավորման անհրաժեշտության մասին թեզը նախանշված է Հայաստանի նոր կառավարության ծրագրում: Այս քաղաքականությունը մեթոդականորեն բխում է 2020 թվականի նոյեմբերի 9 -ի հրադադարի հայտարարության այն դրույթներից, որոնք նախատեսում են տարածաշրջանում կապի միջանցքների ապաշրջափակում, իսկ դրան անհնար է հասնել առանց Երևանի, Անկարայի և Բաքվի հարաբերությունների նորմալացման: Իհարկե, միևնույն ժամանակ, գերադասելի կլիներ, որ հայկական դիվանագիտությունը չդասեր Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ իր հարաբերությունները մեկ փաթեթում: Ավելին, Էրդողանն օտարերկրյա դեսպանների հետ զրույցում հայտարարել է, որ «Հարավային Կովկասի տարածաշրջանում երկարաժամկետ խաղաղության պայմաններ են ստեղծվել», և «այդ պայմանները ծագել են Լեռնային Ղարաբաղի օկուպացիայի ավարտից հետո»: Նման իրավիճակում բաց կամ փակ դիվանագիտության միջոցով երրորդ կողմերի միջնորդությամբ «կամուրջներ կապելը» բնական գործընթաց է: Սակայն այս դեպքում հարց է ծագում այն պատճառների մասին, որոնք դրդել են այնպիսի փորձառու քաղաքական գործչի, ինչպիսին Էրդողանն է, հրապարակայնացնել Ղարիբաշվիլիի միջնորդության փաստը:
Ենթադրաբար, Թուրքիայի առաջնորդը փակ խորհրդակցություններ է անցկացրել իր ադրբեջանցի գործընկեր Իլհամ Ալիևի հետ, որն էլ, ըստ երևույթին, նախաձեռնել է Փաշինյանին Զանգեզուրի միջանցքը բացելու նախապայման դնելը, որպեսզի Երևանը չխաղարկի թուրքական խաղաքարտը: Բայց կա մեկ այլ պահ ևս, որը կապված է Երևանի հետ հարաբերությունները կարգավորելու համար Անկարայի վրա Վաշինգտոնի ճնշման հետ, ինչն արդեն իսկ Թուրքիային հնարավորություն է տալիս «հայկական խաղաքարտը» խաղարկել ԱՄՆ-ի հետ իր հարաբերություններում: Ինչպես հաղորդում են թուրքական լրատվամիջոցները, Թուրքիայի նախագահի խոսնակ Իբրահիմ Քալինը գաղտնի բանակցություններ է վարել ԱՄՆ-ի նախագահի անվտանգության հարցերով խորհրդական Ջեք Սալիվանի հետ:
Տեղեկություններ կան նաև Անկարայի և Երևանի միջև Փարիզի միջնորդության փորձերի մասին: Այսպիսով, Էրդողանի տեղեկատվական լցոնումը պատահական չէ և հուշում է, որ Վրաստանի միջնորդական առաքելության մեջ ինչ-որ բան այն չի եղել, և իրադարձությունները սկսել են զարգանալ չպլանավորված սցենարի համաձայն: Եթե խոսենք տարածաշրջանում ընդհանուր իրավիճակի մասին, ապա, ըստ ամերիկյան Eurasianet հրատարակության, «իրավիճակը փակուղային է»:
Չկա Ղարաբաղյան հակամարտությունը դադարեցնելու համար խոստացված համապարփակ խաղաղության պայմանագիրը, սահմանային խնդիրները լուծված չեն, իսկ ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը լռում է, քանի որ Բաքուն և Երևանը հավատարիմ են Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի վերաբերյալ իրարամերժ դիրքորոշումներին: Այժմ, ըստ ամենայնի, Ղարիբաշվիլիի միջնորդական առաքելությունը նույնպես տապալվել է: Բաքվի ADA համալսարանի պրոռեկտոր Ֆարիզա Իսմայիլզադեն կարծում է, որ «այս պահին Բաքվի համար նախընտրելի միջնորդը Ռուսաստանն է»: Իսկ Երևանի՞ համար:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում