«Սրընթաց ու չկառավարվող գնաճ. համեմատությունները տեղին չեն». «Փաստ»
Analysis«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Հայաստանում գնաճը ոչ թե ամսական կամ տարեկան համեմատություններում է ակնառու, այլ նաև ամենօրյա կտրվածքով: Անշուշտ, չի գտնվի մի քաղաքացի, որն ամենօրյա գնումների ժամանակ չնկատի ապրանքների գների աճը: Ցավոք, թանկացումներն առաջին հերթին ամենօրյա սպառման ապրանքներին են բաժին հասնում: Օրինակ՝ կարող ենք ականատես լինել, որ մեկ օրվա մեջ հացը թանկանում է շուրջ 20 դրամով: Նույնը վերաբերում է առաջին անհրաժեշտության այլ ապրանքների: Անդրադառնալով ամենօրյա ռեժիմով արձանագրվող գնաճին՝ տնտեսագետ Վարդան Բոստանջյանը «Փաստի» հետ զրույցում նշել է, որ այս իրավիճակը կախված է տնտեսությունում առկա ընդհանուր վիճակից:
«Տնտեսությունում առկա իրավիճակը չափազանց բացասական է: Իհարկե, կարող են հասարակությանն ապակողմնորոշող հանգամանքներ լինել, ինչի արդյունքում կարող են ոչ մասնագետների մոտ թյուր կարծիքներ ստեղծվել, թե վիճակն այդքան էլ օրհասական չէ: Խոսքը, մասնավորապես, էկոնոմիկայի նախարարի, վարչապետի հայտարարությունների մասին է: Մինչդեռ իրականում բոլորի համար հասկանալի է, որ արդյունավետ, էական, մեզ համար առաջնահերթ տնտեսական քաղաքականության բացակայության պայմաններում, բնականաբար, պետք է նման գնաճ լիներ: Ու որքան էլ Կենտրոնական բանկն իր գործիքակազմով փորձում է ամեն գնով զսպել գնաճը, որոշակի դրական արդյունքների հասնել, միևնույնն է, այս պահին զսպելն իրատեսական չէ: Չզսպվող գնաճը հիմնականում պայմանավորված է տնտեսության շատ վատ վիճակով, իսկ այդ վիճակից այս պահին դուրս գալու առնվազն տեսանելի հեռանկար չկա»,ասաց տնտեսագետը:
Այս համատեքստում նա անդրադարձավ այժմ քննարկվող 2022 թվականի բյուջեին: «2022 թ. բյուջեի շրջանակներում խոսում են այս կամ այն ուղղության մեջ ավելացումներ հատկացնելու մասին: Դրանք պարզապես բառերի կույտ են, որոնք թեպետ ոչ մասնագետների համար կարող են լավատեսական սպասումներ ստեղծել, բայց իրականում մենք չզսպվող գնաճ ունենք: Գնաճը, առհասարակ, տնտեսագիտական կատեգորիա է և կարող է արձանագրվել: Բայց ցանկացած պարագայում գնաճն ուղեկցվում է եկամուտների բարձրացմամբ, որ այդ ճեղքվածքը փակվի: Մինչդեռ Հայաստանի Հանրապետությունում նման բան գոյություն չունի: Փաստորեն, մենք ունենք ցածր եկամուտներ, աղքատության բավականին բարձր մակարդակ և սրընթաց ու չկառավարվող գնաճ: Այս ամենին գումարվում է նաև տնտեսության ակտիվության ցուցանիշը, թեպետ հարկ է նշել, որ այդ ցուցանիշը ցույց չի տալիս տնտեսության իրական վիճակը: ՏԱՑ-ը կարող էր բարձր լինել ոչ արտադրական ոլորտների աշխուժության հաշվին: Օրինակ են խաղատները, զվարճանքի վայրերը, որտեղ, սակայն, հավել յալ արժեք չի ստեղծվում: Սրանք կարող են տնտեսական քվազի ակտիվության բարձր ցուցանիշ ցույտ տալ: Այս տեսանկյունից տեղին է հիշել հունական առասպելաբանության մեջ հայտնի «սիզիփոսյան աշխատանք» արտահայտությունը: Դա առոչինչ աշխատանքի մասին է: Հիմա, ըստ էության, ՏԱՑ-ը զուտ «սիզիփոսյան աշխատանքի» ցուցանիշ է»,-ընդգծեց Վ. Բոստանջյանը:
Նրա խոսքով, բոլոր դեպքերում գնաճային նման ֆոնը կարող է, այսպես ասած, պայթյունների հանգեցնել: «Խոսքը սոցիալական բունտերի հնարավորության մասին է: Մեծ հաշվով, հասարակության արդեն զգալի մասը հասկացել է, որ, ըստ էության կերակրվել է սուտ բառերով, սուտ մտքերով: Իհարկե, բոլոր դեպքերում, հասարակությունը փոքր-ինչ դժվարությամբ է ուզում իր սխալն ընդունել: Բայց այս ամենը վերջ ունի: Ժողովրդական խոսքով ասած՝ բաժակը որքան էլ մեծ լինի, ծորացող ջուրը որքան էլ բարակ լինի, այդուհանդերձ, վերջում անպայման լցվում է: Իհարկե ցանկալի չէ նման իրավիճակներ ունենալը, բայց ամեն ինչ գնում է դրան: Խոսքը, իհարկե, այս պարագայում սոցիալական ու տնտեսական իրավիճակից բխող հնարավոր բողոքի ալիքի մասին է, բայց մեզ մոտ խնդիրներն ու ուղղությունները փոխկապակցված են: Երկիրը կտոր առ կտոր հանձնվում է, ինչը չի կարող կապ չունենալ նաև տնտեսական իրավիճակի հետ: Հնարավոր չէ մի տեղ խոցելիություն ունենալ, մյուս ուղղության մեջ՝ հրաշք: Նման բան չկա, բոլոր ուղղություններում ծանր վիճակ է»,ասաց Բոստանջյանը:
Տնտեսագետը տեղին չի համարում այն համեմատությունները, որոնք արվում են՝ հղում անելով համաշխարհային տնտեսական իրավիճակին: Հաճախ պաշտոնյաները երկրում առկա գնաճը պայմանավորում են արտաքին շուկաների հետ: «Մեզ մոտ համեմատական վերլուծությունը հատկապես տնտեսական ցուցանիշների կտրվածքով ընդհանրապես տեղին չէ: Նույն ԱՄՆ-ում, իհարկե, կարող է գնաճ գրանցվել, բայց այնտեղ աշխատավարձն ավելի բարձր տեմպերով զարգանա: Կամ՝ ԵՄ երկրներում, քաղաքակիրթ, զարգացած երկրներում, այո, կարող է լինել գնաճ: Այն մի ինստիտուտ է, որը կարող է նպաստել տնտեսության աշխուժացմանը, աշխատանքի արդիականացմանը, ընդարձակմանը, բայց դա պետք է զուգահեռվի եկամուտների բարձրացմամբ: Մեր պարագայում չի կարելի նման համեմատություններ անել՝ հաշվի առնելով մեր քաղաքացիների եկամուտները»,-ասաց նա:
ԱՆՆԱ ԲԱԴԱԼՅԱՆ
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում